Eerste post met Japanse groene oolong

Het is heet vandaag. Maar ook dan is het heerlijk om thee te drinken. Ik drink nu een heerlijke lichte oolong uit Japan. Niet het meeste bekende land voor zijn oolong. Ze drinken het zelf waarschijnlijk niet eens. In Japan drinkt men voornamelijk sencha. Ik kan het ze niet kwalijk nemen, want sencha is ook ontzettend lekker. Daarover komt later meer, want ik ook drink buitensporige hoeveelheden ervan! =]

Het is donker in mijn kamer dus moest de flits gebruiken. Lelijk!

Maar goed, dit is mijn eerste thee blog post. Überhaupt mijn eerste blog post overigens. Ik ben al een jaar of 4 a 5 een thee liefhebber. Dat begon met zakjes van de supermarkt. Dat werd saai na verloop van tijd. Ik ben toen voornamelijk kruidenthee zelf gaan samenstellen. Mijn zoektocht was toen begonnen naar steeds betere thee. Ik las veel op internet en kwam steeds allerlei verschillende vormen van zwarte en groene thee tegen. In die tijd had ik geen idee dat dat bestond. Al snel kwam ik bij Simon lévelt uit. Omdat toen mij interesse uitsluitend bij kruidenthee lag ging ik er naartoe met de vraag: “Welke van al die soorten groene en zwarte thee zijn lekker om te combineren met kruiden?”. Waarop de verkoper tegen mij zei: “Waarom wil je het mengen, het is veel lekkerder op zichzelf.”. Dat was een keerpunt in mijn nog korte thee geschiedenis. Nu vind ik op de darjeeling van Ambootia na, hun thee niet zo lekker meer, ironisch genoeg.


Ik was thee aan het drinken. <zet de waterkoker aan>. En dus niet zomaar een thee, nee het is een oolong uit Japan. Het is de Kuchinashi Oolong uit Miyazaki van Yuuki-cha. Ik ben onderhand al bij zet 5 of 6 en hij is nog steeds bloemig en met aroma's van zacht rijp fruit. Ik zet de oolong op de gongfu cha manier, met behulp van een gaiwan. Het verschil tussen die manier en de westerse manier is dat je in plaats van een, heel misschien twee zetten, wel tot tien zetten kan doorgaan zonder smaak te verliezen. Dit kan doordat je minder water(100 ml per zet) en meer thee(ongeveer 4 gram). De thee wordt niet perse zwakker maar voornamelijk elke keer net wat anders. Je zettijden zijn trouwens ook heel kort: 1ste zet: 4 seconden, 2de zet: 6 seconden, 3de zet 4 seconden en vervolgens steeds opbouwen en aanpassen op de smaak van het vorige kopje. Normaal zet je oolong met kokend water, maar deze thee mag lager. Rond de 90 graden is prima. Dit is de tweede keer dat ik hem drink en de eerste keer had ik te heet water en te weinig thee, waardoor de thee te licht en te wrang werd. Met hoe ik het nu zet met 90 graden water en anderhalve Chinese theelepel is de thee echt tot leven gekomen.


Ik ben onderhand wel aan de laatste loodjes van de thee gekomen, een daarmee sluit ik mijn eerste thee blog post dan ook af. Hoe ik precies mijn posts ga vormgeven ga ik nog over nadenken(Ik vind hyperlinks bijvoorbeeld fijn, ik dan niet alles hoef uit te leggen ;). Deze post was een impulsieve actie, maar ik wou graag mijn passie delen. Er zijn niet zoveel theeliefhebber in Nederland namelijk.


Thee: Organic Miyazaki Oolong Tea Kuchinashi van Yuuki-cha
Pot en hoeveelheid: 100 ml gaiwan met 1.5 Chinese theelepel
Watertemperatuur en zettijden: 90° C, 4/6/4/8 sec. Na zet 4 niet meer bijgehouden en op intuïtie gezet.
Omgeving: Thuis aan de lage theetafel. Het is heet, vochtig en laat in de avond
Muziek: Sleep – Dopesmoker en Fennesz – Endless Summer